22 November 2012

Helloee,

Weer even een verhaaltje uit het verre Spanje. (:

Madrid begint al aardig in de kerststemming te komen, er hangen overal versieringen, op het grote plein in het centrum zijn ze al dagen bezig iets op te bouwen waarvan ik nog niet zeker weet wat het voor gaat stellen en ik heb vandaag de eerste kerstmarkt al gezien! (Alle kraampjes waren nog dicht, maar toch, hij was er al wel!) Wat nu opeens ook opduikt: kraampjes waarin ze gepofte kastanjes verkopen! Heb ze nog niet geprobeerd, maar het hoort wel echt bij het winterse sfeertje vind ik. (: De eerste sneeuw is trouwens ook al gevallen, in de bergen rond Madrid!
Sinterklaas slaan we hier niet over, want Diego gelooft er nog in. We kijken elke dag samen het Sinterklaasjournaal en hij maakt zich toch wel een beetje zorgen over Sinterklaas’ geld, dat die domme Pieten rondgestrooid hebben… De eerste pepernoten hebben we ook al gebakken, want die kun je hier natuurlijk niet kopen. Ik mis vooral de chocoladekruidnoten heel erg!

Ik heb trouwens mijn examen van Spaans gehaald! Ik ben nu dus bezig met niveau 3, dat is op Europees niveau B1. Het wordt steeds lastiger, maar is nog te volgen allemaal. De Argentijnse jongen met wie ik afsprak om het spreken te oefenen kan niet zo vaak meer, dus ik ga kijken of ik in contact kan komen met iemand anders die doordeweeks kan.

Met Adriana’s Engels gaat het een stuk beter, ze heeft haar eerste voldoendes gehaald! Eerst een 6 (waar ik natuurlijk al heel trots op was), en een paar dagen daarna kwam ze opeens thuis met een 8 en een 10. Volgens mij was die 10 voor een tekst waarvan ze heel handig had gevraagd of ik hem even wilde typen (“want jij typt zo snel”), dus had ik alle fouten eruit gehaald. Maargoed, het gaat dus goed! Diego kwam met een veel minder rapport thuis, de leraren op school zijn niet blij met zijn werkhouding en vinden dat hij te veel de clown uithangt. Ik merk ook dat hij veel minder zijn best doet met huiswerk dan aan het begin van het jaar, hopen dat dat snel verandert! Verder zei hij laatst wel iets heel liefs: we deden een spelletje waarbij de ander steeds tussen twee dingen moest kiezen. Hij vroeg mij: “Je eigen familie of ons?” Waarop ik zei: “Ja, daar kan ik toch niet tussen kiezen, dat is hetzelfde als ik jou vraag: de vorige au pair of ik?” En toen zei hij: “Ja maar dat is heel makkelijk, dat ben jij!” Superlief! En Adriana zei gisteren dat ze me echt als haar grote zus ziet. Ik zie haar ook als mijn kleine zusje, best leuk dus. (: De hostouders hebben me trouwens gevraagd of ik tot eind juni wil blijven (eerst was het nog onduidelijk of het begin of eind juni zou zijn), tot het schooljaar is afgelopen. Het ziet er dus naar uit dat ik hier echt tien maanden zal zijn! Een aantal andere meiden die ik hier heb leren kennen, stoppen na Kerst als au pair. Ze vinden het toch niet zo leuk en gaan terug naar huis, of zoeken hier een baan en een appartement. Ergens snap ik ze wel, eerlijk gezegd vind ik het hele au pair gebeuren ook niet zo avontuurlijk als ik gedacht had, maar ik vind het nog steeds een hele leuke manier om voor zo’n lange tijd in het buitenland te kunnen zijn. Volgens mij heb ik ook echt geluk gehad met m’n hostfamilie!

Adriana is trouwens echt een typisch meisje van dertien, afgelopen vrijdag ging ze naar de nieuwe Twilight film (waarin ze Edward hebben omgedoopt tot Eduardo haha) en was ze de avond van tevoren al aan het plannen wat ze aan zou doen. Op haar school hebben ze uniformen, maar ze wilde natuurlijk niet in haar vrije tijd in haar geruite rokje gezien worden, dus nam ze een extra outfit mee. We hebben er samen een half uur over gedaan om wat leuks bij elkaar te zoeken, en toen ze een paar dingen van mij had geleend, was ze uiteindelijk toch wel tevreden haha.

Afgelopen weekend was ook leuk trouwens! Op zaterdag ben ik met de complete familie (het gezin en alle opa’s en oma’s) naar een Perzisch restaurant geweest om te lunchen, was heel lekker! Daarna snel naar het centrum voor een concert van Jason Mraz (en nog een paar andere Spaanse artiesten die ik niet kende, maar van wie mijn hostouders wel spontaan de hits begonnen te zingen toen ik hun namen noemde). Was heel erg leuk! Echt een goede balans tussen akoestische nummers en uptempo, en hij heeft gewoon een heel erg goede stem live. (: De dag daarna ben ik naar het Prado museum geweest met Nina en Iohane (een Franse au pair) in de paar uur dat het gratis was (en het dus ook heel druk was!) waar ik schilderijen van Rembrandt (een beetje vaderlandsliefde mag wel toch?), Goya en Rubens heb gezien. Was leuk, denk dat ik nog wel een keertje terug ga want het is zo bizar groot daar!

Maandag had ik met Jasmijn het plan om naar El Escorial te gaan, een koninklijk mausoleum, kasteel en klooster in één. Helaas kwamen we er na een uur in de bus achter dat het op maandag gesloten was… Beetje jammer, later nog maar een keer een poging wagen want van buiten zag het al heel mooi uit haha.

Oh en ik weet niet hoeveel jullie er in Nederland van mee gekregen hebben, maar vorige week woensdag (de 14^e) was er hier een enorme staking. Het halve land lag plat, er reed bijna geen openbaar vervoer, winkels waren dicht en mijn leraar staakte ook, dus ik had geen school. In het centrum (waar ik uiteindelijk toch gekomen ben) was er bizar veel politie en ME, ze vroegen echt waar je heen wilde als je bepaalde straten in wilde. Marcel, de hostvader, vertelde dat er ook een soort bendes zijn van de vakbonden, die winkeliers die hun winkels toch opendoen net zolang intimideren en bedreigen tot ze hun winkel weer sluiten. Echt heel apart!

Maargoed, het is alweer een heel verhaal geworden (sorry!) dus ik ga snel stoppen. Eet een paar chocoladekruidnoten voor me en tot snel!

Heel veel liefs, Rozemarijn

Herfst in Madrid

Heee!

Weer even een update uit het verre Madrid. (: Jullie hoeven nu echt niet meer jaloers te zijn op die “heerlijke Spaanse temperaturen”, want het is hier ontzettend koud en soms regent het dagenlang. Stiekem vind ik het wel lekker, met een sjaal en een warme trui lekker op de bank thee drinken en series kijken!

Halloween wordt hier in Spanje heel uitgebreid gevierd, alle winkels zijn versierd en Adriana had een halloweenfeestje om zich voor te verkleden (ze wilde graag een zombie bride worden, wat uiteindelijk heel goed is gelukt!) en ze is als heks langs de deuren gegaan om te trick-or-treaten (of truco o trato zoals ze hier zeggen). Met Diego heb ik een pompoen uitgehold en versierd en Adriana had de hele gang volgehangen met spinnewebben en kleine spinnetjes, dus ons huis was ook helemaal in de stemming. Die avond ben ik ook uit geweest, was leuk! Ik had zelf geen zin om me te verkleden maar de rest van Madrid duidelijk wel, sommige mensen zagen er geweldig uit en ik kwam één man tegen die er zo eng uit zag (een soort personage uit Lord of the Rings) dat ik de andere kan op ben gelopen. De dag daarna hoorde ik dat er een ongeluk was gebeurd op een Halloweenfeest in de stad, waarbij uiteindelijk vier meisjes zijn omgekomen. Echt triest...

Vlak daarna ging het uit met mijn vriendje in Nederland, dus toen wilde ik eigenlijk niets liever dan lekker thuis zijn met m’n vriendinnen en familie. Gelukkig was Nina zo lief om langs te komen (ik was die dag alleen thuis) om me op te vrolijken en een film te kijken en kreeg ik ook allemaal digitale knuffels uit Nederland, superlief! Na een paar dagen echt niet in de stemming te zijn geweest om uit te gaan of andere dingen te doen, gaat het nu wel weer goed. Ik heb dus niet zoveel interessants te melden over dingen die ik heb gedaan, omdat ik vooral thuis ben geweest.

Met de kinderen gaat het goed. Natuurlijk luisteren ze af en toe voor geen meter, maar soms zijn het ook echt schatjes. Met Adriana heb ik inmiddels een vast filmmomentje ’s avonds en Diego vraagt me de oren van het hoofd over van alles, van bacteriën tot van wie we afstammen (en ik doe maar alsof ik er verstand van heb haha). Op school gaat het met Diego goed, maar Adriana heeft nog steeds heel veel moeite met Engels en wiskunde. Toen ik haar deze week ophaalde van school begon ze spontaan te huilen omdat ze weer een slecht cijfer had gehaald, echt heel zielig. Ik probeer veel met haar te oefenen in het Engels maar ze blijft het lastig vinden, dus als iemand nog tips heeft?

Morgen heb ik trouwens m’n mondeling examen op school, en dinsdag het geschreven deel. Het is een stuk serieuzer dan vorige keer, dus ik hoop dat het goed gaat!

30 november komt m’n mama op bezoek dus ik ben nu al dingen aan het bedenken die we kunnen gaan doen, heb er zin in! En met Kerst blijf ik hier, maar komen papa en Tineke gezellig op bezoek, ook leuk! Ik hoorde trouwens dat de familiedag van de familie Stegeman al geweest is en dat ze een high tea hebben gedaan, klonk heel leuk. (: Volgend jaar ben ik er weer bij!

Marcel, de vader van het gezin was afgelopen tien dagen weg omdat hij aan het windsurfen was in Hawaii (jaloers!), maar hij komt morgen terug dus dan gaat alles hier weer normaal en hoef ik de kinderen niet meer zo vaak te brengen naar/op te halen van school, of naar het huis van de opa en oma te gaan om hen van school op te halen. Het was een heel geregel afgelopen week, omdat de moeder heel veel moest werken, ik nog niet kan autorijden en de scholen te ver uit elkaar liggen om het met het openbaar vervoer te doen. Maargoed, vanaf morgen gaat alles dus weer z’n gangetje.

Ik moet nu gaan, ga nog even het centrum in om wat te eten met een jongen die ik met Halloween ben tegengekomen (ben benieuwd of ik hem herken zonder schmink op z’n gezicht!). Geen date haha, gewoon gezellig.

Ik spreek jullie snel weer!

Heel veel liefs, Rozemarijn

P.s: Sorry voor het gebrek aan foto's in deze post, heb nog geen nieuwe camera...

29 oktober

Heee!

Jemig, had ik van de week een heel mooi lang verhaal getypt en wil ik het opslaan, is het opeens foetsie… Heb nu toch maar weer zin verzameld om alles opnieuw te vertellen, want er is veel gebeurd in de afgelopen tijd.

Vorige keer schreef ik dat de familie een weekendje weg ging en ik dus alleen thuis zou zijn. ’s Ochtends had ik hen uitgezwaaid en ’s middags ging ik met een stel andere meiden de stad in. We vonden een leuke chocolaterie met allerlei soorten warme chocolademelk (en degenen die me kennen weten dat ik daar altijd zin in heb haha). Toen we opstonden om weg te gaan, kwam ik erachter dat mijn tas weg was. Ik wist bijna zeker dat ik hem onder mijn stoel had gezet, maar daar stond hij nu niet meer. Een vriendin herinnerde zich dat ze iemand achter me had zien gaan zitten die na een tijdje weer weg ging, dus waarschijnlijk heeft hij hem heel sneaky meegenomen. Echt heeel rot, want op mijn paspoort na zat alles er in: camera, telefoon, metroabonnement, Ipod, portemonnee met bankpasjes en het belangrijkste: de huissleutels! Ik raakte lichtelijk in paniek, want ik zag het al helemaal gebeuren dat de familie voor mij weer naar huis moest komen. Toen ik met Edith, het meisje dat het beste Spaans kon, naar het politiebureau ging om aangifte te doen, zijn de andere drie meiden de straten in de omgeving af gaan lopen op zoek naar mijn tas. Op het politiebureau waren ze gelukkig heel aardig en geduldig (ook al gebeuren dit soort dingen hier honderden keren per dag). Terwijl ik al bij de ING in de wacht hing om m’n pasje te blokkeren, werden we echter gebeld: ze hadden m’n tas gevonden! Alles zat er nog in, op m’n camera, Ipod, batterij van de telefoon en 20 euro uit m’n portemonnee na. Ik was zo opgelucht, vooral dat ik de sleutels en de tas (een eindexamencadeau van m’n papa en mama) terug had! Van de verzekering krijg ik echter precies 10 euro terug, janken dus.

Voor de rest was het home-alone-weekend leuk, we hebben oud-hollandse pannekoeken gebakken in “mijn” huis, was gezellig! Oh en het uitgaan zonder eindtijd om thuis te zijn was ook leuk haha (: Zondag ben ik met een Duits meisje naar het Reina Sofia, een kunstmuseum met werk van onder andere Picasso en Dali, geweest. Ondanks mijn lichtelijk brakke hoofd was het toch best leuk.

De week daarna was prima. Ik begin hier echt al een beetje te wennen en weet wat de familie van me verwacht. Van Diego kreeg ik een hele lieve brief (toen we postkantoortje aan het spelen waren): “roos dangkje wel om hir te koomen, een jaar. Je bent heel aardig. Je bent de beste ooper met janeke. Dangkje wel om hir te komen.” Superlief! Janneke was de vorige au pair, dus van alle au pairs (ik ben de negende!) vindt hij ons twee de leukste haha. Zoals je kunt lezen is hij redelijk dyslectisch, maar toch gaat het oefenen voor zijn dictees goed. Afgelopen keer had hij geen fouten! De andere vakken gaan ook goed, die vindt hij ook een stuk leuker dan spelling. Met Adriana gaat het minder, ze heeft dit jaar nog geen enkele voldoende gehaald voor Engels en de andere vakken gaan ook niet zo goed. Ik hoop dat het na deze week beter gaat met Engels, want ze heeft meegedaan aan een uitwisseling, dus er was een week lang een meisje uit Londen in huis! Iedereen was van tevoren helemaal zenuwachtig, maar het was een aardig, beetje verlegen meisje. Ze was 15, maar had toch wel een klik met Adriana (die 13 is). De afgelopen week ben ik dus een keer met een groep meiden (Spaans en Engels) gaan shoppen, en afgelopen vrijdag waren ze hier in huis om een film te kijken en pizza te maken. Ik was alleen thuis, maar het ging gewoon goed gelukkig (:

Voor de rest ben ik naar een show over Michae Jackson geweest met een groep meiden, was leuk! Vanaf onze plekken leek het net alsof hij het echt was, een goede look-a-like dus.

Oh en dit weekend heb ik een pub crawl gedaan! Ik had er nog nooit van gehoord, maar je betaalt een bedrag en vervolgens krijg je met een groep een soort rondleiding langs verschillende leuke pubs. Het was leuk, alleen kende ik de omgeving waar we heen gingen niet zo goed en ben ik dus enorm verdwaald toen ik weer naar huis wilde. Omdat mijn vestje uit m’n tasje verdwenen was en het -1 was, bevroor ik bijna toen ik over straat liep. Het is een wonder dat ik niet ziek ben geworden! Maarja, ondanks het uur terug was ik veel te laat thuis, gelukkig net voordat het meisje wakker werd. M’n hostmoeder was er niet heel blij mee... L

Gisteren kwam ik trouwens de gids van de pub crawl weer tegen in de stad. Echt een hele aardige jongen met een leuke baan, hij gaat zeven keer per week uit en krijgt er nog voor betaald ook! Het mooie is dat hij echt een look-a-like is van een van de jongens van LMFAO, een zangersduo. Hieronder zie je eerst LMFAO en daarna Hector, de jongen van de pub crawl:

Bizar toch?

Het was zo grappig, hij werd echt nagestaard op straat en mensen wilden met hem op de foto enzo haha!

Op school gaat het verder goed. Mijn vaste lerares is ziek en na een week met verschrikkelijke invalleraren (van sommigen vroeg ik me echt af waarom ze in ’s hemelsnaam dit beroep hebben gekozen), hebben we eindelijk weer een vaste leraar totdat onze eerste lerares beter is. Onze groep bestond nog maar uit vijf mensen in plaats van twintig omdat niemand de lessen goed vond, maar ondertussen komt iedereen weer naar school. De jongen die ons nu les geeft is zesentwintig, heel spontaan en grappig en ontzettend energiek. Ik ben er nog niet uit of hij nou homo is of niet, maar zijn lessen zijn in elk geval leuk.

Diego is deze week bij z’n opa en oma omdat hij herfstvakantie heeft en Marcel is op zakenreis, dus het is stil in huis! Maria moet veel extra werken, dus ik moet Adriana een paar keer naar school brengen 's ochtends.

Ik mis iedereen thuis wel hoor! Vandaag is m'n mama jarig en ik vind het zo gek dat ik er niet bij ben... Gelukkig wel geskypt vanonchtend, dat was leuk. (:

Maar ik ga lekker slapen nu, morgen om 07:00 op...

Liefs, Rozemarijn

11 oktober 2012

Hola!

Weer een verhaaltje uit Madrid (:

Heb het hier nog steeds naar m’n zin, alles begint inmiddels een beetje te wennen en wat normaler te worden. Op school gaat het heel goed, we zijn inmiddels begonnen met de verleden tijden (gekke Spanjaarden, als je zegt: “Gisteren heb ik een boterham gegeten” gebruik je een andere tijd dan als je zegt “Vanochtend heb ik een boterham gegeten”, heerlijk ingewikkeld dus). Ik merk wel dat ik zo goed als alles begrijp wat de lerares zegt en veel dingen ook wat sneller begrijp dan anderen, dus dat is fijn.

In huis is het ook gezellig! De kinderen houden allebei heel erg van zingen, vooral het Wilhemus en “My heart will go on” van Céline Dion zijn favoriet. In het begin keek ik heel verbaasd op als ik Diego opeens “And my heart will go oooooooon aaaaand ooooooon” hoorde blèren, maar nu dus niet meer. Diego is trouwens echt een schatje! Hij wilde al weten of ik er nog was met de groep-acht-musical (ook al zit hij pas in groep 5) en met zijn verjaardag, en ondertussen hebben we ook al een speciale high five ontwikkeld voor als we een punt hebben gescoord met tennissen op de Wii (meestal spelen we samen tegen een ander team). Het gaat natuurlijk niet altijd perfect, soms heeft hij ergens echt geen zin in (avondeten of naar bed gaan ofzo) en dan is het heel moeilijk om hem naar me te laten luisteren. Het gaat trouwens wel heel goed met zijn Nederlandse spelling, in zijn laatste dictee had hij van de woordjes die we hadden geoefend 0 fout! Het volgende dictee gaat over woorden met –ou en –au en het verschil tussen ballen en balen, dus dat vindt hij een stuk lastiger, maar hij doet wel goed zijn best.

Verder ben ik met het uitlaten van de hond een Boliviaans meisje, Paula, tegengekomen. Ze spreekt geen woord Engels dus moeten we wel in het Spaans praten! Als het lukt, zie ik haar elke werkdag en dan praten we een halfuurtje ofzo, over van alles en nog wat. Vandaag ging het over de werkgelegenheid in Nederland (geen idee meer hoe we daar op kwamen haha). Denk nou niet dat mijn Spaans al zo goed is hoor, het grootste deel van de tijd probeer ik te volgen wat zij zegt en gooi ik er zo nu en dan “vale, vale” (goed, goed) of “claro” (natuurlijk) doorheen. Ze werkt hier al vijf jaar en heeft al die tijd haar familie niet gezien! Omdat ze ze zo erg mist, gaat ze in januari terug naar Bolivia, maar tot die tijd is het leuk om met haar te kletsen. J

Afgelopen weekend heb ik weer afgesproken met de Nederlandse au pairs. Zaterdag heb ik geholpen met het kinderfeestje van Elena. Zij zit bij Diego in de klas op de Nederlandse school en haar au pair is een vriendin van me. We hadden een hele speurtocht uitgezet, compleet met opdrachten en cryptische aanwijzingen tussendoor. Het was een groot succes, vooral toen de jongens gingen voetballen en we alleen met de meisjes doorgingen (jemig, ik wist niet dat Diego zo irritant kon zijn als hij met zijn vriendjes was!). Foto’s volgen nog. J

‘s Zondags zijn we naar de Primark (jaja, die heb je hier ook al) geweest, dat was ook gezellig. Uiteindelijk niet zo heel veel gekocht, maar wel een fijne lange joggingbroek om in te kunnen hardlopen. Dat doe ik hier drie keer per week, waar ik in Nederland nooit de tijd (of nouja, eigenlijk meer de motivatie) voor had, dus ben stiekem best trots op mezelf!

De foto hieronder is zondag in het centrum gemaakt, op de achtergrond zie je het (nouja, een van de twee) koninklijke paleis.

Afgelopen week werd ik trouwens om 22:00 uur gebeld door een heel vrolijk meisje dat me een of ander telefoonabonnement probeerde aan te smeren. Zelfs telecombedrijven hanteren hier Spaanse tijden blijkbaar haha! Nog zoiets waar ik aan moest wennen: als je hier in een kledingwinkel uit de paskamers komt met je armen vol kleding, komt er altijd personeel naar je toe met de vraag: “¿Qué tal?” (Hoe gaat het?). In het begin antwoordde ik altijd verbaasd “bien” (goed), maar na een paar keer kwam ik erachter dat ze bedoelen hoe je de kleren vond, en dat je “nada” moet antwoorden als je geen van de kleren wilt kopen. Oh en nog iets waar ik me enorm over verbaas: de kleffe stelletjes hier. Het is echt niet normaal, in de metro zit iedereen uitgebreid te tongen, op straat loopt iedereen aan elkaar te plukken en het lijkt wel of sommige koppels in de parken al aan voorspel ofzo doen. In Nederland zou iemand al lang “get a room” of zoiets hebben gezegd, maar hier vindt iedereen het heel normaal. Ach ja…

Hieronder zijn trouwens foto's van een hele mooie boekwinkel die hier te vinden is (ze verkopen alles, van boeken over plastische chrirurgie tot agenda's uit 1995) en daaronder een demonstratie, die je hier best vaak ziet (en hoort!).

Morgen is het trouwens Nationale Feestdag in Spanje (ik geloof dat ze vieren dat Columbus Amerika heft ontdekt maar dat weet ik niet helemaal zeker), dus iedereen is vrij! “Mijn” familie gaat een weekendje weg, dus ik ben lekker home alone! Ik heb met de andere au pairs afgesproken om de stad in te gaan om naar de optocht te gaan kijken, en ‘s avonds komen we hier in huis om te koken (pannekoeken!) en lekker een film te kijken. Heb er zin in!

Heel veel liefs, Rozemarijn

De eerste maand zit erop!

Helloeee allemaal!

Pff, eindelijk is het weer een beetje beter weer hier. Afgelopen week heeft het tot zondag bijna non-stop geregend, in het kleine stukje dat ik moet lopen naar de bushalte was ik compleet doorweekt! (Uhu, paraplu vergeten ja. L)

Afgelopen vrijdag heb ik toch de regen getrotseerd en ben voor de verjaardag van een meisje uit m’n klas naar Kapital, een van de grootste en bekendste clubs van Madrid geweest.

Weer een verhaaltje uit Madrid (:

Heee!

Weer even een update uit (het inmiddels niet meer zo zonnige) Spanje!

Ik ontbijt ondertussen al als een echte Spaanse: met geroosterd brood en chocolademelk, en dopen maar! Ik ga het in Nederland ook invoeren, ben echt verslaafd. J

Op school gaat het nog steeds goed, het is een leuke groep mensen met wie ik bijna elke week uitga. Afgelopen vrijdag zijn we naar de Plaza España geweest (een plein met die naam heb je in bijna elke Spaanse stad volgens mij, maar in Madrid is het echt een mooi, groot plein met fonteinen met een groot park erachter). We hadden afgesproken ‘tussen de fonteinen’ maar dat bleek een beetje te vaag, er waren namelijk honderden mensen! Het duurde dus even voor we elkaar gevonden hadden, maar dat is uiteindelijk gelukt! Het is blijkbaar echt een Spaans gebruik om eerst met z’n allen naar een park te gaan om daar gezellig bier en sangria te drinken, terwijl je in groepjes op het gras zit. Het zat er bomvol! Het was supergezellig en als we zin hadden, hadden we er tot 6 uur ’s ochtends kunnen blijven. We hadden echter ook nog wel zin om te dansen, dus zijn we nog naar een paar clubs gegaan. Het uitgaan is hier zoveel beter dan in Gouda!

Verder zijn we zaterdag naar een asiel geweest omdat Adriana graag een hond wilde uitzoeken. Ze kijkt elke dag op de site van het asiel om te kijken welke nieuwe honden er zijn binnengekomen, dus ze herkende ook bijna elke hond in het asiel van de foto’s! Ze heeft twee leuke gezien, dus als ze er een heeft uitgekozen kan ze die reserveren. Ze krijgt hem dan op haar verjaardag of al eerder, in januari, als ze goed haar best doet op school. Daar moet ze nog heel erg wennen namelijk, ze moet opeens een uniform aan, heeft veel meer huiswerk en ze vindt de leraren veel te streng. Diego is vanaf vandaag tot en met vrijdag op kamp met zijn school, dus het is echt stil in huis!

Zaterdagmiddag had ik afgesproken met Eduardo, een Argentijnse jongen die graag Engels wil leren en mij wel wilde helpen met mijn Spaans. Hij is een student op de universiteit waar Maria werkt, maar hij was iets ouder dan ik had verwacht: 33! Blijkbaar had hij al tien jaar in Argentinië gewerkt en studeert hij nu verder in Madrid. Hij was heel aardig, we hebben ruim anderhalf uur zitten praten, de ene keer in het Spaans en dan weer in het Engels. In het begin verstond ik er echt geen kont van wat hij allemaal zei, maar aan het eind ging het al veel beter! Waarschijnlijk gaan we nog wel meer afspreken, want het is echt een goede manier om te oefenen en het is gezellig natuurlijk!

Zondag zou ik naar Toledo gaan met een paar andere Nederlandse au pairs, maar helaas hadden we de trein gemist. Toen hebben we besloten om maar in Madrid te blijven en hebben we lekker in El Retiro (dat grote park) in het gras gezeten en het ‘kristallen paleis’ (je ziet het op de achtergrond van de foto, en daaronder nog een keer goed) bekeken. Helaas begon het na een tijdje keihard te regenen, de eerste keer dat het echt slecht weer was hier! ’s Avonds zijn we nog lekker uit eten geweest, dus alles bij elkaar was het zeker een geslaagde dag.

Ik heb trouwens gebeld met de dansschool in de wijk (nou okee, ik heb Adriana laten bellen) om te vragen of ik daar dansles kan volgen! Leek me wel een goede manier om Spaanse meiden van mijn leeftijd te leren kennen. J Ik ga er deze week ergens langs, hoop dat het doorgaat!

Af en toe loop ik door de stad en dan besef ik opeens: “Wow, ik woon nu gewoon in Madrid”, en dat voelt dan toch wel heel gaaf! Natuurlijk mis ik m’n familie, vriendinnen, alle andere leuke mensen in Gouda en m’n vriendje, maar over het algemeen heb ik het hier heel erg naar m’n zin! Heb absoluut geen spijt dat ik hierheen ben gekomen J

Waar ik trouwens achter kwam: ze verkopen hier gazpacho in een soort melkpakken in de supermarkt! Niks zelf maken, gewoon kant en klaar haha. Oh, en ze gebruiken hier bij alles, in elk gerecht, bij elke maaltijd olijfolie. Echt bizar, er komt geen boter aan te pas. En de salade maken ze aan met een mengsel van olijfolie, basamico azijn en zout. Als ik het hier maak, laat ik het zout altijd stiekem weg, vind dat er echt niet lekker bij!

Maar ik ga maar weer eens stoppen, moet zowaar nog leren voor school want ik heb vrijdag een toets! (Niveau A1, dus zoiets als “hoe heet je?”, “waar kom je vandaan” en de regelmatige werkwoorden, dus het zou wel heel erg zijn als ik het niet haal, maar ben er toch een beetje bang voor!)

Heel veel liefs,

Rozemarijn

De eerste weken zijn al voorbij!

Hola!

(Haha jaja, ik kan al een beetje Spaans :)) Ik ben hier inmiddels al ruim twee weken, maar het lijkt veel langer! Zoveel nieuwe indrukken, nieuwe mensen, gekke gewoontes en gebruiken... Op de een of andere manier heb ik echt te weinig tijd voor alles dat ik wil doen, vandaar dat deze post ook iets langer op zich liet wachten, sorry!

In het gezin ben ik inmiddels al redelijk gewend. 's Ochtends ben ik lekker vrij, dus kan ik lekker uitslapen en rustig ontbijten. Tenminste, als ik niet zoals de laatste dagen wakker wordt gemaakt door de hond des huizes: Bossa. Heel schattig dat ze zich er van komt verzekeren dat ze niet alleen thuis is en de enthousiaste begroeting is heel lief, maar liever niet zo vroeg in de ochtend. :( Op de foto hieronder zie je haar met Adriana!

Van half 12 tot half 2 heb ik Spaanse les. Het leren gaat best snel en we hebben een leuke groep! Inmiddels zijn we met achttien mensen dus hebben we naar een groter klaslokaal moeten verhuizen. De stoel-en-tafel-in-een zijn niet heel groot (ahem) zoals je kunt zien, maargoed.

Daarna ga ik of nog even het centrum in, of ik neem de bus of metro weer naar huis. (Het valt me nu pas op dat ik het al m’n huis noem, is vast een goed teken haha.) ‘s Middags lunch ik daar, laat Bossa uit en klets met de schoonmaakster (haar Engels is heel slecht, dus het is een soort mengelmoes van Engels en Spaans, maar we begrijpen elkaar! Ze is heel aardig en werkt heel hard, 12 uur per dag met nauwelijks pauze. Naast ons huis maakt ze namelijk ook het huis van Maria’s zus schoon en kookt ze daar avondeten.)

Op maandag, woensdag en vrijdag komt Diego rond 4 uur ‘s middags thuis. Dan oefen ik met hem Nederlandse woordjes voor het dictee. Hij is dyslectisch en vind het dus heel lastig, het is soms echt moeilijk om hem gemotiveerd te krijgen! Ik heb er wel vertrouwen in dat dat beter wordt als ik hem langer ken en de trucjes weet om hem z’n best te laten doen. Op dinsdag en donderdag gaat hij naar een specialist voor zijn dyslexie, dus dan is hij veel later thuis. Op die dagen haal ik Adriana om 5 uur op van school. Omdat ze haar Engels moet oefenen, heb ik met haar moeder afgesproken dat we in de bus of metro naar huis Engels praten. Dat vindt ze nog erg moeilijk, maar we hebben het ook nog maar een keer gedaan, dus het wordt vast beter. Oh, en we komen ook altijd langs een marktje als we naar het metrostation lopen, en natuurlijk moest ik de echte Spaanse churros ook een keer proeven! Dit is het resultaat:

Als we thuiskomen maak ik merienda voor haar, dat is echt iets typisch Spaans: een kleine maaltijd rond 5 uur, half 6, met fruit en iets anders lichts. Ik vroeg me al af hoe al die Spanjaarden het volhielden tussen de lunch en het avondeten, maar zo dus!

De rest van de middag houd ik de kinderen bezig (vooral Diego eigenlijk, Adriana is dan druk bezig met haar huiswerk). We zijn al een paar keer gaan voetballen en Marcel (de vader) vertelde me dat Diego had gezegd: “In het begin kon ze het echt niet, maar ze leert heel snel!” Dat vat ik maar op als een compliment haha. Het is ook wel heel schattig hoor, als ik een trucje goed doe, roept hij: “Ja, supergoed!” en is hij bijna nog enthousiaster dan ik. Best motiverend, misschien kan ik zelfs wel een goal scoren tegen de tijd dat ik weer naar huis ga!

’s Avonds help ik de tafel te dekken, af te ruimen en de keuken op te ruimen. Dat zijn ook zo’n beetje de enige huishoudelijke taken die ik heb, op het schoonmaken van m’n eigen kamer en het doen van m’n was na. (Dat gaat tot nu toe heel goed! Het enige wat tot nu toe mis is gegaan is dat m’n witte bikini niet zo wit meer is. Die moest dus niet tussen de donkere was… Maar de huishoudster zei dat ze deze kleur ook heel leuk vond haha!)
Meestal laat ik Bossa nog even uit met Adriana, helpt ze mij daarna met mijn huiswerk (jaja, het middelbare-school-gevoel komt al weer helemaal terug!) en kijken we daarna een Nederlandse serie. Ze is helemaal weg van Dunya en Desie maar dat kun je nergens online kijken, dus als iemand nog andere leuke tips heeft: laat het weten!

De weekenden zijn leuk hier! Op zaterdag ga ik meestal met de familie mee. De eerste keer zijn we in bomen gaan klimmen met touwbruggen en kabelbanen, met het gezin van een van Adriana’s vriendinnetjes. Dat zag er ongeveer zo uit:

Afgelopen zaterdag zijn we gaan mountainbiken in de bergen met een ander half Nederlands gezin (en dus ook tweetalige kinderen), dat was heel warm, maar wel leuk! Je had ook een supermooi uitzicht, je kon namelijk de wolkenkrabbers in Madrid zien, terwijl die wel zo’n dertig kilometer ver weg waren. ’s Avonds zijn we naar het meer in de vallei gegaan, waar we hebben gezwommen (dat was eigenlijk illegaal, dus als er politie kwam moesten we zeggen dat we van onze surfplank waren gevallen haha) en hebben de kinderen hebben gewindsurft. Diego is er echt goed in!

Verder verbaasde ik me enorm over de rugzakken van vrijwel alle kinderen op de basisschool: die hebben namelijk wieltjes! Het zijn eigenlijk net van die tassen die je altijd als handbagage meeneemt in het vliegtuig. Een beetje overbodig lijkt me… Wat ik ook zo gek vind, zijn de stoplichten hier. Het zijn er zo veel, en ze zijn zo dicht op elkaar geplaatst, dat de rij voor het volgende stoplicht soms al midden op het vorige kruispunt begint. En de bushaltes: op mijn route zitten ze soms serieus op 100 meter afstand van elkaar! Gekke Spanjaarden ook.

Je merkt wel goed dat de crisis veel mensen getroffen heeft. Op straat kom je bizar veel bedelaars tegen, op elke straathoek staat wel een muzikant, bewegend standbeeld of andere artiest, je wordt om de tien meter aangesproken door mensen met gele hesjes (er staat ‘Oro’ op maar ik moet eerlijk bekennen dat ik nog steeds geen idee heb wat ze nou eigenlijk proberen te verkopen) en je krijgt elke dag minstens vijf foldertjes voor restaurants of andere dingen in je handen gedrukt.
Wat ook zo gek is: iedereen doet hier mee in de loterij. Voor sommige verkooppunten staan de rijen tot buiten op de straat! Ik ben ook al een paar keer in een demonstratie terechtgekomen (waar meteen heel veel politie op afkomt) en onderweg in de bus staan vaak mensen op een bepaald viaduct met een bordje met ‘NO’ erop omhoog (weet niet precies waar ze nou ‘nee’ tegen zeggen). Wat ook heel triest is, dat bij het Ministerie van Werk en Sociale Zekerheid altijd een enorm lange rij staat, tot ver buiten het kantoor. Ik kom er altijd langs met de bus, en de mensen staan al voor openingstijd te wachten.

Verder heb ik 'la Vuelta a Espana' oftewel de rond van Spanje gezien toen die de laatste dag in het centrum van Madrid finishte!

Oh, en ik heb El Rastro bezocht, de beroemde wekelijkse vlooienmarkt! Was heel leuk, heb er een leuke ketting gevonden (:

Jeetje, het is echt al een heel lang verhaal geworden dus ik ga snel stoppen! Eet een beetje drop voor me, want dat mis ik hier wel!

Liefs, Rozemarijn

Eerste dagen in Madrid :)

Ik ben er! Zondagmiddag ben ik aangekomen, Marcel (de vader van het gezin) haalde me op van het vliegveld. Thuis wachtte de rest van het gezin al op me met het eten. Ze eten hier twee keer per dag warm, best lekker!De stroopwafels en andere cadeautjes vielen goed in de smaak, en 's avonds heb ik voor het eerst in mijn leven mosselen en sardientjes gegeten (echt erg eigenlijk dat ik dat als echte Nederlander voor het eerst in Spanje moet doen haha).Maria, de moeder, is heel aardig en de kinderen zijn ook leuk. Adriana, het meisje, is heel spontaan en heeft me al van alles verteld over de vogels die een keer waren weggevlogen, het ongeluk dat haar vader een keer gehad heeft, haar paardrijdlessen en nog veel meer. Diego is wat meer verlegen en speelt het liefst in zijn eentje met de Lego, maar ik geloof dat hij het ook wel leuk vindt om met me te voetballen en een poging te doen om me trucjes te leren ('Ja heel goed! Dat was een schijnbeweging!').

Maandag ben ik al begonnen met de taalcursus. De lerares spreekt vrijwel geen Engels (zelfs een zinnetje als 'What means 'mira'?' begrijpt ze niet), maar ze babbelt vrolijk de les vol in het Spaans, kliedert het hele bord vol met tekeningen van wat ze bedoelt en nu, na een paar dagen, volg ik al steeds meer van wat ze allemaal vertelt. De groep is heel gemengd, er zijn mensen uit Australie, vrouwen uit China en Korea, een Brits meisje, een meisje uit Syrie, drie meisjes die ook au pair zijn uit Duitsland en een uit de V.S, en vandaag was er voor het eerst ook een Nederlandse au pair bij. De les wordt steeds voller, maandag begonnen we met acht mensen maar nu zijn het er al veertien. Na afloop ben ik iets met het Nederlandse meisje en twee Duitse au pairs van een andere groep gaan drinken en het was echt leuk om te horen hoe hun families zijn en wat zij allemaal met de kinderen doen.

Madrid is echt een hele leuke stad, maar ik verbaas me echt over de hordes toeristen die rondlopen met audiotour-oortjes in, de mensen die zonder uitzondering allemaal netjes rechts gaan staan op de roltrappen in de metrostations, de vele straatmuzikanten en -artiesten, de grote hoeveelheid bedelaars (sommigen laten gewoon een bordje met een zielig verhaal en een bekertje voorhet geld achter en gaan zelf iets anders doen), het feit dat er nergens schriften met lijntjes te vinden zijn (alleen met ruitjes), dat ze hier een soort Bijenkorf hebben maar dan van zes verdiepingen met nog een supermarkt in de kelder, dat er bijna geen fiets te bekennen is op straat, het feit dat vrijwel niemand hier Engels spreekt, de bussen die niet op vaste tijden rijden zodat je geen idee hebt of je de vorige net hebt gemist of niet, het feit dat ze bij elke maaltijd brood eten, dat ze pas om 14:00 lunchen terwijl ik om 12 uur al rammel van de honger en dat ze het lekker vinden om olijfolie en suiker op een stukje stokbrood te doen en dit vervolgens in de koffie dopen (ik heb het geprobeerd en nee, het is echt niet lekker).

Vanochtend heb ik een cursus 'hoe overleef ik de Spaanse metro' gekregen van Marcel, maar eigenlijk is het heel makkelijk. De Spaanse metro schijnt een van de beste ter wereld te zijn en dat geloof ik ook wel, want alles is supergoed aangegeven en de metro's rijden heel snel achter elkaar. Omdat ik toen al om 9 uur in het centrum was en mijn taalcursus pas om half 12 begon, besloot ik maar even de toerist uit te hangen en een park te bezoeken (die zijn hier heel mooi en vooral heeeeel groot)dat je op de foto hieronder ziet,waar ik bijna omver werd gelopen door de tientallen hardlopers die ik tegenkwam, en daarna (blijkbaar) een van de bekendste monumenten van Madrid, de Puerta de Alcala gezien (dat je op de foto daaronder ziet).

Het standbeeld en het gebouw die je bovenaan als omslagfoto ziet, waren daar vlakbij dus die heb ik ook bekeken.

Alles bij elkaar is het hier heel leuk, het is heerlijk weer en hier vlakbij is een zwembad, waar de kinderen ook graag naartoe gaan dus ik houd het hier nog wel even uit! :)

Liefs, Rozemarijn