Heee!

Jemig, had ik van de week een heel mooi lang verhaal getypt en wil ik het opslaan, is het opeens foetsie… Heb nu toch maar weer zin verzameld om alles opnieuw te vertellen, want er is veel gebeurd in de afgelopen tijd.

Vorige keer schreef ik dat de familie een weekendje weg ging en ik dus alleen thuis zou zijn. ’s Ochtends had ik hen uitgezwaaid en ’s middags ging ik met een stel andere meiden de stad in. We vonden een leuke chocolaterie met allerlei soorten warme chocolademelk (en degenen die me kennen weten dat ik daar altijd zin in heb haha). Toen we opstonden om weg te gaan, kwam ik erachter dat mijn tas weg was. Ik wist bijna zeker dat ik hem onder mijn stoel had gezet, maar daar stond hij nu niet meer. Een vriendin herinnerde zich dat ze iemand achter me had zien gaan zitten die na een tijdje weer weg ging, dus waarschijnlijk heeft hij hem heel sneaky meegenomen. Echt heeel rot, want op mijn paspoort na zat alles er in: camera, telefoon, metroabonnement, Ipod, portemonnee met bankpasjes en het belangrijkste: de huissleutels! Ik raakte lichtelijk in paniek, want ik zag het al helemaal gebeuren dat de familie voor mij weer naar huis moest komen. Toen ik met Edith, het meisje dat het beste Spaans kon, naar het politiebureau ging om aangifte te doen, zijn de andere drie meiden de straten in de omgeving af gaan lopen op zoek naar mijn tas. Op het politiebureau waren ze gelukkig heel aardig en geduldig (ook al gebeuren dit soort dingen hier honderden keren per dag). Terwijl ik al bij de ING in de wacht hing om m’n pasje te blokkeren, werden we echter gebeld: ze hadden m’n tas gevonden! Alles zat er nog in, op m’n camera, Ipod, batterij van de telefoon en 20 euro uit m’n portemonnee na. Ik was zo opgelucht, vooral dat ik de sleutels en de tas (een eindexamencadeau van m’n papa en mama) terug had! Van de verzekering krijg ik echter precies 10 euro terug, janken dus.

Voor de rest was het home-alone-weekend leuk, we hebben oud-hollandse pannekoeken gebakken in “mijn” huis, was gezellig! Oh en het uitgaan zonder eindtijd om thuis te zijn was ook leuk haha (: Zondag ben ik met een Duits meisje naar het Reina Sofia, een kunstmuseum met werk van onder andere Picasso en Dali, geweest. Ondanks mijn lichtelijk brakke hoofd was het toch best leuk.

De week daarna was prima. Ik begin hier echt al een beetje te wennen en weet wat de familie van me verwacht. Van Diego kreeg ik een hele lieve brief (toen we postkantoortje aan het spelen waren): “roos dangkje wel om hir te koomen, een jaar. Je bent heel aardig. Je bent de beste ooper met janeke. Dangkje wel om hir te komen.” Superlief! Janneke was de vorige au pair, dus van alle au pairs (ik ben de negende!) vindt hij ons twee de leukste haha. Zoals je kunt lezen is hij redelijk dyslectisch, maar toch gaat het oefenen voor zijn dictees goed. Afgelopen keer had hij geen fouten! De andere vakken gaan ook goed, die vindt hij ook een stuk leuker dan spelling. Met Adriana gaat het minder, ze heeft dit jaar nog geen enkele voldoende gehaald voor Engels en de andere vakken gaan ook niet zo goed. Ik hoop dat het na deze week beter gaat met Engels, want ze heeft meegedaan aan een uitwisseling, dus er was een week lang een meisje uit Londen in huis! Iedereen was van tevoren helemaal zenuwachtig, maar het was een aardig, beetje verlegen meisje. Ze was 15, maar had toch wel een klik met Adriana (die 13 is). De afgelopen week ben ik dus een keer met een groep meiden (Spaans en Engels) gaan shoppen, en afgelopen vrijdag waren ze hier in huis om een film te kijken en pizza te maken. Ik was alleen thuis, maar het ging gewoon goed gelukkig (:

Voor de rest ben ik naar een show over Michae Jackson geweest met een groep meiden, was leuk! Vanaf onze plekken leek het net alsof hij het echt was, een goede look-a-like dus.

Oh en dit weekend heb ik een pub crawl gedaan! Ik had er nog nooit van gehoord, maar je betaalt een bedrag en vervolgens krijg je met een groep een soort rondleiding langs verschillende leuke pubs. Het was leuk, alleen kende ik de omgeving waar we heen gingen niet zo goed en ben ik dus enorm verdwaald toen ik weer naar huis wilde. Omdat mijn vestje uit m’n tasje verdwenen was en het -1 was, bevroor ik bijna toen ik over straat liep. Het is een wonder dat ik niet ziek ben geworden! Maarja, ondanks het uur terug was ik veel te laat thuis, gelukkig net voordat het meisje wakker werd. M’n hostmoeder was er niet heel blij mee... L

Gisteren kwam ik trouwens de gids van de pub crawl weer tegen in de stad. Echt een hele aardige jongen met een leuke baan, hij gaat zeven keer per week uit en krijgt er nog voor betaald ook! Het mooie is dat hij echt een look-a-like is van een van de jongens van LMFAO, een zangersduo. Hieronder zie je eerst LMFAO en daarna Hector, de jongen van de pub crawl:

Bizar toch?

Het was zo grappig, hij werd echt nagestaard op straat en mensen wilden met hem op de foto enzo haha!

Op school gaat het verder goed. Mijn vaste lerares is ziek en na een week met verschrikkelijke invalleraren (van sommigen vroeg ik me echt af waarom ze in ’s hemelsnaam dit beroep hebben gekozen), hebben we eindelijk weer een vaste leraar totdat onze eerste lerares beter is. Onze groep bestond nog maar uit vijf mensen in plaats van twintig omdat niemand de lessen goed vond, maar ondertussen komt iedereen weer naar school. De jongen die ons nu les geeft is zesentwintig, heel spontaan en grappig en ontzettend energiek. Ik ben er nog niet uit of hij nou homo is of niet, maar zijn lessen zijn in elk geval leuk.

Diego is deze week bij z’n opa en oma omdat hij herfstvakantie heeft en Marcel is op zakenreis, dus het is stil in huis! Maria moet veel extra werken, dus ik moet Adriana een paar keer naar school brengen 's ochtends.

Ik mis iedereen thuis wel hoor! Vandaag is m'n mama jarig en ik vind het zo gek dat ik er niet bij ben... Gelukkig wel geskypt vanonchtend, dat was leuk. (:

Maar ik ga lekker slapen nu, morgen om 07:00 op...

Liefs, Rozemarijn